دلشکسته

 بگو ای صبا به زهرا که حسین کفن ندارد        تن او فتاده عریان سر او بدن ندارد

زوفا بگو به زهرا که به کربلا گذر کن                         بدن عزیز خود را به محیط خون نظر کن

سر نعش نازنینش بنشان و نوحه سر کن                 چه کسی در این بیابان به سرش وطن ندارد

                                     بگو ای صبا به زهرا که حسین کفن ندارد

                                     تن او فتاده عریان سر او بدن ندارد

سر انور حسینت ز قفا ز تن جدا شد                          به حضور کودکانش ز جفا به نیزه هاشد

بنگر ز سم مرکب بدنش چو توتیا شد                           تن چاک چاکش عریان شده پیرهن ندارد

                                     بگو ای صبا به زهرا که حسین کفن ندارد

                                      تن او فتاده عریان سر او بدن ندارد

نظری نما به زینب که اسیر و دربدر شد                       زغم وفغان طفلان به زمانه خون جگرشد

سر نعش نوجوانان ز فراق نوحه گر شد                        به جهان زنی چو زینب الم و محن ندارد

                                     بگو ای صبا به زهرا که حسین کفن ندارد

                                     تن او فتاده عریان سر او بدن ندارد

تن شاه تشنه کامان به زمین فتاده عریان                     زجفا به خاک و خون ماند در آفتاب سوزان

به سر سنان سر او همه جا به صوت قرآن                    عجب است صوت قران ز سری که تن ندارد

یٍٍآ اََََََیَّتُهَاالنَّفسُ المُطمَئِنَّةُ

اِرجِعی اِلََیَ رَبِّکَ راضِیَةً مَرضِیَةً

فَادخُلِی فیِ عِبادیِ

َودخُلِی جَنَّتِی