گل قهر
گل قهرم گل نازو صبورم........................................که از بی مهریا رنجیده گشتی
نموندی با غروبی پر کشیدی..............................دلت تنگ و خودت پژمرده گشتی
شکستی درخودت بغضت فروخورد................قدت درهم شکست افسرده گشتی
گمانم آن تلنگر کرد خرابت ...............................به یک دم از پی اش ویرانه گشتی
تو از ماندن چه دیدی ای گل من................................که با هر آشنا بیگانه گشتی
نرو ای نازنین نازکدل من........................................... تو از دنیا پی مهرانه گشتی؟
ندارد سازگاری چون تو خوبان ..........................که یک گل مثل تو قهرانه گشتی
تو که اینجا نماندی ای گل من ..................................... گل نازم چرا پروانه گشتی
صبوری مهربانی لیک حساس...................................... زبی آزاریت دردانه گشتی
اگر رفتی ولی یادت بماند....................................... گل قهرم که توافسانه گشتی
*باران"