خدایا مرا در آلطاف رحمت الهیت قرار ده .بانویی ام مهربان و الهی .کار من اشک ریختن است مانند ترنم باران و آواز خواندن مانند صدای چه چه قمری دستهایی دارم نوازشگر مانند خورشید و موهایی مانند جویبار لطیف و پاک من برایت هر صبح از پشت پنجره دلم می خوانم تو را و حرف هایم را بارها برایت می گویم مانند شعر از پشت تراس خانه با رحمن می خوانمت و رحیم معصوم است قیافه ام مانند فرشته ای زیباو بی بال ...می فهم تورا درک می کنم با مغزکوچک خود و با قلب کمم که اندازه اش جا نمی شوی اگر فقط همه مهربانی یک لحظه ات را بریزم اما من ترسیم نمی کنم مبادا که سرریز کند جان از قالبم به مهرتو......